همانطور
که می دانید،بمب افکن و تجهیزات نظامی روسیه،به تازگی در پایگاه هوایی
نوژه،همدان،مستقر شده اند.فارق از موارد سیاسی و نظامی این مسئله،در این
مطلب به معرفی بمب افکن های مستقر در پایگاه نوژه همدان می پردازیم.به
عنوان یک زنگ تفریح،لا به لای دنیای دیجیتال سری هم به این مسئله مهم امروز
می زنیم.
پایگاه
هوایی شهید نوژه (پایگاه سوم شکاری کبودراهنگ یا پایگاه هوایی شاهرخی) یکی
از پایگاههای شکاری نیروی هوایی ارتش در استان همدان است. در این پایگاه
هواپیماهای اف-۴ و میگ ۲۹ نگهداری میشود. اسم بینالمللی پایگاه سوم شکاری
«TFB3» است.این پایگاه،استراتژیک ترین پایگاه در غرب ایران است که در
عملیات های بسیار مهمی مانند H3 نیز حضور داشت.حفاظت از مرزهای غربی
کشور،بر دوش تیز پروازان نوژه است.روسیه،ایران و ارتش 3 کشور دیگر،به طور
متمرکز در حال جنگ با نیروهای تروریستی در منطقه خاورمیانه هستند.بمباران
هوایی مواضع تروریست ها،از جمله مهلک ترین ضربات وارده بر این نیروها
است.از همین رو،روسیه به تازگی بمب افکن های خود را در پایگاه همدان مستقر
کرده است.همانطور که در ابتدای مطلب نیز بدان اشاره شد،هدف این مطلب پرداخت
به موارد سیاسی و تحلیل های حول محور آن نبوده و تنها به معرفی بمب افکن
های حاضر در همدان می پردازیم.
برای بسیاری از عزیزان این پرسش پیش
آمده است که دلیل استقرار SU-34 (سوخو 34) و TU 22 M3 ها در همدان
چیست؟روسیه علاوه بر استقرار بمب افکن های ذکر شده،سامانه های پدافندی
پایگاه سوم شکاری را به سبک خود تقویت کرده است.آیا روسیه نگران حمله به
بمب افکن های گران قیمت خود است؟اسکورت بمب افکن ها توسط کدام جنگنده ها
انجام می شود؟
سوخو 34
سوخو-۳۴
(Сухой Су-34) نام گذاری ناتو: (فول بک) هواپیمای جنگنده بمب افکن
دوسرنشینه و دوموتوره جت توربوفن ساخت شرکت هوانوردی سوخو در روسیه است که
بر اساس طرح بدنه پروازی جنگنده سوخو-۲۷ طراحی شده و جزو هواگردهای حاضر در
ایران است. سوخو- ۳۴ برای جایگزینی جنگنده بمب افکن سوخو-۲۴ در نیروی
هوایی روسیه ساخته شده است.تولید این هواپیما از سال ۲۰۰۶ آغاز شده و در
سال ۲۰۱۴ به طور رسمی وارد ارتش روسیه شد. قیمت هر فروند از این
جنگنده-بمبافکن حدود ۳۶ میلیون دلار اعلام شده و تاکنون به هیچ کشوری صادر
نشدهاست. سوخو- ۳۴ دارای بیش از دهها ثبت سفارش از کشورهای مختلف
دنیاست!در نتیجه سوخو 34 یک بمب افکن چابک و مدرن است که با قیمت مناسب
خود،می تواند انتخاب برتر بسیاری از کشورها باشد. سوخو-۳۴ برای رخنهٔ مافوق
صوت و ارتفاع بالا به فضای هوایی دشمن طراحی شده و قادر به حمل چهارده تن
انواع موشک و بمب است. این جنگنده به یک کابین زرهپوش و پادکارهای پیشرفته
مجهز شده و قادر است ضربات ترکشهای موشک و برخورد مستقیم سلاحهای کالیبر
پائین را تحمل کند. شعاع عملیاتی سوخو-۳۴ با استفاده از تانکرهای سوخت
اضافی ۱۵۰۰ کیلومتر است که با سوختگیری هوایی میتوان آن را ارتقاء داد.
وزن برخاست این هواپیما ۴۵٫۱ تن است و از یک سیستم هدفگیری دیجیتال بهره
میبرد که ضریب خطای شلیک آن در هرنوع شرایط جوی را به حداکثر چند متر
رسانده است. حداکثر سرعت سوخو-۳۴ حدود ۲٫۸ ماخ است و نیروی محرکه خود را از
دو موتور توربوفن ساتورن AL-31FM1 میگیرد. این موتورها برای هزار
ساعت پرواز قبل از انجام تعمیر طراحی شدهاند. میخائیل سیمونوف طراح اصلی
سوخو-۳۴ معتقد است که این جنگنده تنومند، مانورپذیر و زرهپوش به یک تانک
پرنده شباهت دارد. کابین جادار و زرهپوش خلبان با یک قفس فولادی به ضخامت
۱۷ میلیمتر در مقابل ترکشها و گلولهها محافظت میشود.
کاکپیت
این بمب افکن،مملو از سامانه های دیجیتالی و نمایشگرهای دیجیتال است.بر
خلاف بسیاری از جنگنده های روسی که همچنان در خدمت هستند،این جنگنده به
سامانه پیشرفته هشدار،مکان یابی چند منظوره و نمایشگرهای لمسی-دیجیتالی
مجهز است.این بمب افکن از حداقل 3 کامپیوتر کامل در سامانه خود بهره می برد
که اطلاعات آن محرمانه است. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۱۹۹۰
با نام سوخو-۲۷آیبی انجام داد. این پرواز آزمایشی از مسکو تا دریای اختسک
ادامه یافت. هواپیما ۱۶ ساعت را در آسمان گذراند و چهار بار سوختگیری
هوایی کرد. در آن زمان هواپیما هیچ مشکلی در پرواز نداشت اما خستگی بسیار
زیاد دو خلبان بعد از پرواز نشان میداد که آنها نخواهند توانست بعد از
چنین پرواز فرسایشی، بازدهی مناسبی داشته باشند. از این رو کابین خلبان
اصلاح شده و به گونهای طراحی شد که خلبان و ناوبر هواپیما به راحتی در
کنار یکدیگر قرار بگیرند و بتوانند بایستند، حرکات کششی عضلانی انجام بدهند
یا حتی در راهرو چرت بزنند و یا غذا بخورند. همچنین بدنه سوخو-۳۴ به
گونهای طراحی شده تا سطح مقطع راداری کوچکی داشته باشد و به گفته سیمونوف
آشکارگی راداری آن در حد یک موشک کروز مافوق صوت است.تفاوت دیگر سوخو-۳۴ با
سوخو-۲۷ در کابین خلبان شیشهای با نمایشگرهای سیآرتی رنگی با عملکرد چند
گونه این نمایشگرهاست.
سوخو-۳۴
اولین تجربه جنگی خود را در جنگ داخلی سوریه به دست آورد. در سپتامبر ۲۰۱۵
شش فروند از این هواپیما به فرودگاه لاذقیه منتقل شد تا مخالفین حکومت
بشار اسد را هدف قرار دهند. در حملات روز اول و دوم اکتبر ۲۰۱۵ استفاده از
سوخو-۳۴ گزارش شد. سوخو-۳۴ ها در این حملات در ارتفاع بالای ۵ هزار متر
حملات خود را انجام دادند تا از موشکهای دوشپرتاب دشمن در امان
باشند.واستفاده شده در حملات علیه داعش در سوریه که از فرودگاه نوژه در
استان همدان،ایران بسوی سوریه پرواز کردند.
توپولوف TU-22 M3
توپولوف
تییو-۲۲ ام (Туполев Ту-22М) ، نامگذاری ناتو :( بک فایر ) یک بمب افکن
استراتژیک ، مافوق صوت ، دوربرد ، بال متحرک روسی که توسط شرکت هوانوردی
توپولوف طراحی و ساخته شد و مجهز به ۲ موتور توربوفن کوزنتسف NK-25 است . در دوران جنگ سرد ، توپولوف (Tu-22M)
علاوه بر اینکه نقش یک بمب افکن استراتژیک , سوپرسونیک , دوربرد را برای
نیروی هوایی شوروی داشت ، برای نیروی دریایی شوروی نقش یک ضد حمل و نقل
دریایی دوربرد را داشت .
در
سال ۲۰۰۱ هند قرارداد خرید ۴ فروند توپولوف (Tu-22M) را امضا کرد برای
استفاده در ماموریت های شناسایی و حمله به اهداف دریایی و در ژانویه ۲۰۱۳
هم گزارش شد چین قرارداد خرید برای تولید و تحویل ۳۶ فروند توپولوف
(Tu-22M3s ) را امضا کرده است که در کشور چین با نام (H-10) تولید خواهد شد
. در جریان جنگ اوستیای جنوبی در سال ۲۰۰۸ نیروهای گرجستان با استفاده از
سامانههای دفاع هوایی یکی از این بمب افکنهای روسیه را سرنگون ساختند.
توپولف ۲۲ ساقط شده به منظور عملیات شناسایی در منطقه نبرد به سر میبرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر