خارج از کیهان ما چیست؟

نکته مهم در خصوص کیهان در حال انبساط و گسترش یابنده این است که جهانی که ما آن را درک می کنیم، در واقع درون چیزی گسترش پیدا نمی کند. اگر شما به هر جهتی و با هر مقداری بروید، درست به نقطه شروع خود باز می گردید. همانطور که جهان گسترش می یابد، این سفر بیشتر طول می کشد، اما هنوز چیزی نیست که وارد آن شوید.یکی از شگفت انگیزترین ایده ها این است که کیهان ما به واقع فقط یک جهان در یک چندجهانی گسترده است. هر جهان به نوعی مانند یک حباب صابون جاسازی شده در خلاء کیهانی از چند جهانی است که از لحظه ی بیگ بنگ جهان خود در حال گسترش میباشد و در هر یک از این جهان ها، قوانین فیزیکی کاملا متفاوتی وجود دارد.

در واقع یک دسته از ثابت های فیزیکی در جهان، مانند نیروی گرانش یا قدرت اتصال اتم ها وجود دارد. برای هر یک از این ثابت های اساسی فیزیک، گویی مانند این است که قوانین فیزیک تصادفا کنار هم قرار می گیرند و در راستای جهان ما به وجود می آیند – مکانی که تقریبا ولی نه کاملا با حیات مغایرت دارد. بنابراین تصور کنید تمام این جهان های حبابی مختلف در این فوم کیهانی گسترده از جهان های چندگانه ظاهر شده و قوانین فیزیکی متفاوتی دارند. شاید در جهان دیگر، نیروی گرانشی به صورت دافعه یا پراکنده و یا ضعیف است! در اکثریت قریب به اتفاق آن جهان ها، هیچ زندگی یا حیاتی نمی تواند شکل بگیرد، اما تاس را بی نهایت بار می اندازیم و در نهایت به شرایطی برای حیات می رسیم. هر فرم حیات که قادر به درک جهان باشد باید به جهانی با قابلیت زندگی تکامل یافته باشد.

با این حال، یک ثانیه صبر کنید، این موضوع ممکن است در حقیقت علمی باشد. اگر این جهان های حبابی به اندازه کافی به هم نزدیک شوند، ممکن است راهی باشد که آنها بتوانند با هم مالش یابند و به طریقی با هم تعامل یابند که از درون این جهان قابل تشخیص باشند. به عبارت دیگر، می توانیم به فضا نگاه کنیم و کوفتگی کیهانی را ببینیم و مطمئن شویم که در قسمتی از جهان ما با یک جهان دیگر برخوردی ایجاد شده است. خب، آیا ستاره شناسان در جستجوی نشانه هایی که جهان ما با جهان های دیگر تعامل داشته به فضا نگاه کرده اند؟ مشخص است که این کار را انجام دادند و آنها چیزی واقعا عجیب و غریبی در نقشه تابش پس زمینه ی کیهانیه پیدا کردند که به آن محور شرارت کیهانی می گویند...