۱۳۹۴ تیر ۱۴, یکشنبه

١١٠ سال پيش در چنين روزى مقاله‌ى انقلابى اينشنين



درباره‌ى الكتروديناميك اجسام در حالِ حركت" به دست هيأت سردبيران ژورنال "سال‌نامه‌ى فيزيك" رسيد و سه ماه بعد از آن هم به توصيه‌ى داوران به چاپ رسيد. اين مقاله تولد نطريه‌اى نو، نسبيت خاص، را نويد مى‌داد. اين نظريه تلفيقى است از نظريه‌ى بسيار موفق الكترومغناطيس جيمز كلارك ماكسول با فرض ثابت و يكسان بودن سرعت نور نسبت به تمام ناظران ساكن يا در حال حركت با سرعت ثابت.



 نظريه‌ى نسبيت، پايانى بود بر اقتدار سلطه‌ى باور نيوتنى. بيش از ٢٠٠ سال اصلاحات و تعميم و توجيه‌هاى گوناگون نظريه‌ى به بُن‌بست رسيده را برون‌رفتى نبود جز يك انقلاب. و قهرمان و رهبر اين انقلاب كسى نبود جز آلبرت اينشتين جوان كه جرات و جسارت به چالش كشيدن نظريه‌ى كهنه را در چارچوب روش‌مندى علمى به منصه ظهور رساند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر